Op bezoek bij de kinderen in Ban Pong
 |  |  |
In oktober van het vorige jaar zou ik samen met Rob een bezoek brengen aan het center in het noorden van Thailand. Helaas blokkeerde overstromingen rond Bangkok deze trip en zouden we deze reis op een later tijdstip inplannen. Afgelopen februari ben ik dan samen met mijn zoon Casper naar Thailand gereisd. Vlak voor vertrek uit Nederland vernamen wij dat er problemen waren met de hydrofoor in het center, dus hebben wij bij Solis in Lelystad nog reserve onderdelen opgehaald.Bij aankomst in het center was het heerlijk om al die bekende en onbekende gezichten te zien! De jongste kinderen hadden net de dag voor onze aankomst vrij gekregen en waren reeds afgereisd naar hun familie in de bergdorpen. Er waren nu nog zo’n 80 kinderen aanwezig in afwachting van hun schoolresultaten, alvorens zij ook vakantie zouden gaan vieren. Casper (11) werd gelijk opgenomen in de groep en genoot met volle teugen van ieders enthousiasme! Prachtig om te zien dat kinderen, die 15 jaar geleden in het center kwamen, nu de leiding op zich hebben genomen onder toeziend oog van Father Pensa en Noi.Na een nachtje slapen hebben we ons de volgende dag gebogen over het probleem met de hydrofoor. Leve de hedendaagse techniek, want met behulp van onze hulplijnen in Nederland (Rob en Theo) konden wij het probleem al snel verhelpen en was er weer water in de gebouwen beschikbaar.Het nieuwe eet- en ontspanningsgebouw was ook gereed en voldeed aan ieders behoefte. Nu kan er gezamenlijk gegeten worden, i.p.v. in groepjes apart eten. Daarnaast wordt de ruimte ook gebruikt voor optredens, spel en ontspanning.Helaas konden wij deze keer maar kort blijven, maar in de toekomst zullen wij zeker nog eens langsgaan. In korte tijd had Casper reeds grote vrienden en vriendinnen gemaakt. Bij thuiskomst heeft hij een presentatie op school gegeven, waarbij de klas graag wilde weten hoe de school er in Thailand uitziet. Wordt vervolgd dus…..
Mike